Bir insanı ne kurtatır?...
Yüzlerce cevabınız olabilir buna ancak ben bugün "samimiyet" diyeceğim sadece!..
Hatta insanlığın kurtuluşunda da "samimiyet" en büyük ilaç olabilir.
Samimiyet'in bu anlamdaki taşıdığı değeri ise ancak yaşayanlar ve tecrübe sahibi insanlar bilir...
...
Neden samimiyet bu kadar değerlidir?
Çünkü gerçekten bir işte veya her işte samimi olan kişi: adildir, doğrudur, iyi niyetlidir, çalışkandır, barışçıldır, insancıldır...
Samimiyetten bu anlamda kimseye zarar gelmez..
Ağrı'ya yeni atanan Vali Musa Işın'da gördüğüm ilk cevher de buydu: "samimiyet!"...
...
Her şeyden önce bir Anadolu insanı vardı karşınızda:
Size değer veren, sizi bilen, sizi gören, sizi duyan ve sizi hisseden bir Vali....
Ancak bu Anadolu insanı yerel değildi: Türkiye'yi ve dünyayı baştan sona kucaklayacak derecede evrenseldi...
Belki de Ağrı uzun zamandır ilk kez kendinden biriyle yüzleşti...
Zaman ne gösterir bilinmez ama yöreden biri olması hasebiyle Ağrı "valilik tarihinde" bir ilki oluşturan Musa Işın'ın bu kente çok büyük değerler katacağına inanmaktayım...
Niçin mi?
Samimi oluşundan dolayı...
...
Peki, samimiyet'in ölçüsü var mı?
Elbette yok! Ancak eylemlerimiz samimiyetimizin en büyük göstergesi değil midir?
....
Musa Işın'ın samimiyetinin en büyük göstergesi Ağrı'ya vali olarak "gelmesi"dir!.
Kendisi bu göreve gelmeden önce İçişleri Bakanlığı'nda Genel Sekreterlik gibi çok önemli bir makamı bırakmıştır.
Görevinde çok başarılı bir bürokrat olduğu gibi çevresinde de sevilen ve saygı duyulan birisidir.
...
Şimdi düşünün!
İçişleri Bakanlığı'nda direkt bakana bağlı üst düzey bir bürokratsınız...
Başkenttesiniz..
Haliniz vaktiniz yerinde...
Sevilip sayılıyorsunuz...
Bu görevi niçin kabul edersiniz?
Elbette duyarlı bir insan ve bürokrat oluşunuzdan...
Sorumluluk bilincinizden...
Bireysel rahatınızı ve huzurunuzu bırakıp o güzelim Ağrı halkına hizmet etmeyi, dertleriyle dertlenmeyi, sıkıntıyı, mihneti tercih ediyorsunuz.
Bundan daha büyük bir samimiyet göstergesi olabilir mi?
...
Hani daha önce de yazmıştım. Meşhur bir hikâye vardır ya!
Eskiden "vali" denildiği zaman; köylerde özellikle zırhlı arabalar akla gelirmiş!
Hatta bir gün köyün birine nasıl olmuşsa bir vali gelmiş... Köylüler merakla valiyi izlemişler. Adamın biri olayı duymuş. Yanındaki çobana gelen kimdi, diye sormuş!
Çoban demiş ki:
"Valla vali geldi ama içinden bir adam çıktı!"
Zırhlı arabaların bizzat vali olarak algılandığı günlerden bugüne çok zaman geçti elbet!
Devir çok değişti..
O valiler yok artık!..
Şimdi halkı bilen ve tanıyan valiler var..
Yeterli mi? Değil elbet!..
Daha da çoğalması en büyük dileğimiz..
Samimiyet ise bu anlamda en büyük cevherimiz.
Çünkü samimiyet aynı zamanda başarının da en büyük rehberidir...
...
Kalp ile halka hizmet edenin samimiyeti asla karşılıksız kalmaz!...
