II. Mehmet veya diğer adıyla Fatih Sultan Mehmet, 30 Mart 1432 – 3 Mayıs 1481 tarihleri arasında yaşamış, yedinci Osmanlı padişahıdır. Babası Sultan II. Murat, annesi ise Hüma Hatun’dur.
İstanbul’u fethetmesinde sonra Fethin Babası anlamına gelen Ebû ʾl-Feth, daha sonraki dönemlerde ise Fatih olarak anılmaya başlamıştır. Ayrıca Avrupa’da Büyük Türk anlamına gelen Grand Turco olarakta anılmaktadır. Bunların haricinde İstanbul’un Fethi ile birlikte Orta Çağı sonlandırıp Yeni Çağı başlatması sebebiyle Çağ Açan Hükümdar, 1000 senelik Bizans İmparatorluğunu yıkması sebebi ile Roma İmparatoru anlamına gelen Kayser-i Rum olarakta tanınmaktadır.
Genç yaşından itibaren yoğun bir şekilde İslami ve ilmi eğitim alan Fatih Sultan Mehmet, kendisinden önceki Osmanlı padişahları gibi askeri bilgi ve tekniğe sahipti. Rum kökenli bir tarihçi olan Kritvulos, Fatih’in Osmanlı Türkçesi haricinde Arapça, Farsça, İbranice, Keldanice, Slavca, İtalyanca, Yunanca ve Latince bildiğini belirtmektedir. Ayrıca Bizans İmparatorluğu döneminde bir tarihçi olan Gregorios Phrantezes, Fatih’in Makedonya kralı Büyük İskender, Roma İmparatoru Augustus, Bizans İmparatoru Büyük Konstantin ve Theodosios gibi hükümdarlara hayranlık beslediğini ifade etmektedir.
1481 yılında, yeni bir sefere hazırlandığı sırada hastalanmış ve 3 Mayıs 1481’de Gebze civarındaki ordugâhında vefat etti. Gut hastalığından öldüğü sanılmakla birlikte, zehirlendiği de söylenir. Ölümünden sonra tahta oğlu II. Bayezid geçmiştir.
Fatih Sultan Mehmet, bugün Fatih Camii’ndeki türbesinde yatmaktadır.
